Serbuan pihak polis ke atas pejabat Doo Group di Bangsar South menimbulkan persoalan serius mengenai sejauh mana syarikat fintech boleh menjadi medium operasi sindiket jenayah siber yang sofistikated. Dari sudut pandangan jenayah siber, insiden ini bukan sekadar serbuan biasa, tetapi merupakan bukti bahawa dunia jenayah siber semakin bergantung kepada penyamaran korporat untuk melaksanakan operasi berskala besar. Dalam konteks Malaysia, di mana kerugian akibat penipuan mencecah RM1.5 bilion setakat 2025 dengan lebih 11,000 tangkapan, pola ini menunjukkan evolusi jenayah yang jauh melangkaui kaedah tradisional.
Modus operandi sindiket sebegini sering berpusat pada penyamaran melalui penjenamaan sah. Syarikat yang kelihatan berdaftar dan beroperasi mengikut piawaian kewangan tempatan menawarkan jawatan profesional seperti Data Engineer dan Business Intelligence Analyst bagi mewujudkan imej korporat yang kukuh. Imej ini bukan sahaja meyakinkan pelabur dan pelanggan, malah juga melindungi operasi daripada pengawasan awal pihak berkuasa. Dalam kebanyakan kes, pekerja tempatan yang diambil bekerja tidak sedar bahawa sebahagian aktiviti yang dijalankan mempunyai kaitan dengan penipuan atau pemindahan dana secara haram.
Operasi sindiket turut berlapis, dengan pengasingan peranan yang ketara antara bahagian teknikal, pemasaran, kewangan dan komunikasi pelanggan. Struktur ini membolehkan pengendali utama berada di luar bidang kuasa undang-undang negara tempat operasi fizikal berlangsung, sekali gus melambatkan proses siasatan rentas sempadan. Teknologi analitik data dan kecerdasan buatan digunakan secara meluas untuk menjejak corak tingkah laku mangsa, mengenal pasti pelabur yang berisiko tinggi menjadi sasaran, serta menyusun skrip komunikasi yang bersifat manipulatif bagi meningkatkan kadar kejayaan penipuan.
Pengaliran wang pula dirancang supaya sukar dikesan. Transaksi kerap melibatkan mata wang kripto, e-dompet atau akaun luar pesisir dengan lapisan penyamaran kewangan yang kompleks. Ini menuntut kepakaran forensik digital yang tinggi untuk mengesan aliran dana dan mengenal pasti penerima sebenar. Pada masa yang sama, sindiket berusaha menormalkan operasi mereka dengan menerbitkan iklan jawatan kosong, mengeluarkan laporan kewangan yang kelihatan sah dan menjalin kerjasama komersial dengan entiti lain untuk mengukuhkan naratif kesahihan.
Melihat kepada perkembangan ini, pencegahan jenayah siber memerlukan lebih daripada sekadar operasi serbuan berskala besar. Ia memerlukan analisis kriminologi siber yang mendalam bagi mengenal pasti kelemahan struktur kawal selia kewangan, penambahbaikan dalam protokol pelesenan fintech dan integrasi teknologi pemantauan yang membolehkan pengesanan anomali operasi secara masa nyata. Kajian kes global juga menunjukkan bahawa penyamaran korporat semakin menjadi norma, dengan pelbagai sindiket meniru amalan perniagaan sah untuk menutup operasi haram mereka.
