Cik_Sharifah14 tanya soalan paling legit abad ni:
“Salah ke kalau saya nak jodoh yang tak merokok, solat 5 waktu, bertanggungjawab, tak panas baran dan boleh bimbing saya jadi hamba Allah yang lebih bertaqwa?”
Spoiler alert: Tak salah langsung. Itu bukan standard tinggi, itu standard minimum untuk jadi manusia bertamadun.
Tapi anehnya — bila perempuan cakap dia nak pasangan baik-baik,
terus keluar komen klasik:
“Alaaa… tunggulah sampai umur 40, baru dapat kot.”
“Standard tinggi sangat tu, realistik sikit lah…”
Excuse me, nak lelaki yang tak lempar pinggan masa marah tu high standard ke?
Nak imam yang solat 5 waktu tu expectation melampau ke?
Nak pasangan tak bau asap rokok 24/7 tu permintaan langit ke-7 ke?
Kalau lelaki boleh request isteri tak mekap tebal, pandai masak, manja tapi tak clingy, bergetah tapi sopan,
kenapa bila perempuan minta pasangan bertaqwa dan stabil emosi, terus dilabel “terlalu memilih”?
Kesimpulan?
Minta yang baik bukan demand – itu survival.
Sebab dunia sekarang penuh lelaki yang pandai preach, tapi kantoi practice.
Dan kalau society anggap permintaan kau tu susah sangat…
mungkin masalahnya bukan pada cita rasa kau, tapi pada bekalan yang ada.
Leave a Reply